"Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır" demiş ya şair,
Ben o cehennemde büyüdüm işte.
Ben o cehennemde olgunlaştım, durulaştım.
Ben o cehennemde sevmeyi sevdim ve kendimi tanımladım.
Gerçi sen cennetten görmüyorsundur ama,
yani ben,
gönderdiğin bu cehennemi sevdim..
Acılar anlamları öğretti, yokluklar beni anlamlaştırdı..
Beni senin gidişin büyüttü..
Büyüdü tehlike.